Jaki pasterz, taka owczarnia. To proste powiedzenie mówi nam, że Kościół jako owczarnia Chrystusa, jest święty. Pasterz jest święty, mimo tego, że Jego lud jest grzeszny.

Dzisiejsze czytania są cudownym obrazem bliskości Boga. On zapewnia nas o tym wiele razy. Jasno i wprost mówi, że jest Dobrym Pasterzem, który dba o swoje owce. Trwając jeszcze w wielkanocnej radości, łatwo jest nam sobie przypomnieć, że Chrystus zmartwychwstał po ofiarowaniu za nas życia. Zanim to jednak zrobił, zapowiedział swój czyn, o czym dziś słyszymy wielokrotnie. „Ja jestem Dobrym Pasterzem. Dobry Pasterz daje życie swoje za owce”. Jezus jest tym, który pasie, a my wszyscy jesteśmy owcami. W obecności Chrystusa możemy czuć się bezpiecznie. Troszczy się o nas bardziej niż ktokolwiek inny. To właśnie On daje nam to, czego nikt inny dać nie może – życie wieczne. Chrystus oddał się za nas całkowicie, dlatego z całą pewnością możemy za psalmistą powtórzyć: „My ludem Pana i Jego owcami”.

Stwórca, Zbawiciel – kto z ludzi może zaszczycić się takimi tytułami? Odpowiedź jest oczywista. Tak możemy tylko nazwać naszego Miłosiernego Boga. Jego wszechmoc pokazuje nam brak możliwości odłączenia się od Niego, o czym mówi też drugie z dzisiejszych czytań.

„Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?” – tymi słowami Święty Paweł zasiewa w nas ogromną nadzieję, co do której mamy pełne uzasadnienie w męce Chrystusa.

Dobry Pasterz nas nie opuści, jest z nami. Dzięki Niemu nic nie może nas pokonać. Powinniśmy te słowa nie tyle powtarzać, co w nie uwierzyć. Powinniśmy zaufać Chrystusowi. Tak zrobili już nasi bracia, klerycy piątego roku, którzy dzisiaj przyjmują święcenia diakonatu. Chcą oddać się Jezusowi w pełni. My zaś chciejmy zawierzyć ich Bogu w naszych modlitwach, w tym szczególnym dla nich dniu. Polecajmy ich wstawiennictwu dzisiejszego patrona, świętego Stanisława.

Rozważmy słowo i w ciszy serca odpowiedzmy na pytania:

Czy chcę oddać swoje życie w ręce Dobrego Pasterza, Jezusa Chrystusa?

Jezus dał mi największy skarb, życie wieczne. Czy pociąga mnie przebywanie z Nim?

Jezus powiedział: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz».

(J 10, 11-16)

kl. Piotr Talik