Dzisiejszy wyjątek z Ewangelii wg św. Jana znajduje się w szerszym fragmencie, który moglibyśmy zatytułować: „obietnica Ducha Wspomożyciela”. W centrum tekstu ukazane jest napięcie między wypełnianiem przykazań a miłością. Jezus daje nam cenną wskazówkę. Mówi, że zachowywanie przykazań jest objawem miłości. Widzimy to każdego dnia. Na przykład, gdy wiem, że osoba którą kocham, czegoś nie lubi, to ja nie robię tego, bo kocham.

Juda pyta: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?”. Dostrzegamy tu nutę poczucia wyższości. Apostoł zakłada, że niewielu ludzi jest w stanie sprostać wymaganiom przykazania miłości Boga i bliźniego. Rzeczywiście, przestrzeganie tego może wydawać się wyzwaniem dla wąskich elit, ale Jezus składa nam tutaj dwa niezwykłe zapewnienia: Pierwsze brzmi: „i przyjdziemy do niego [z Ojcem], i mieszkanie u niego uczynimy”. Drugie, to obietnica Ducha Świętego, Parakleta, „którego Ojciec pośle w moim [Jezusa] imieniu”. Ten Święty Wspomożyciel wszystkiego nauczy i wszystko przypomni.

Mimo, iż nasze codzienne decyzje wydają się czasem nie do pogodzenia z wymaganiami Pisma Świętego, to jednak nie jest to niemożliwe, bo otrzymaliśmy niezwykłą pomoc od samego Boga. A On wbrew całemu światu uzdalnia i mnie, i ciebie, do wypełniania tego zadania przez całe życie. Dzieje się to właśnie dzięki pomocy Ducha Świętego, Ducha Wspomożyciela, Parakleta.

Jaki jest stan mojej miłości do Boga? Zmierzę ją wypełnianiem przykazań w moim życiu.

Jak było kiedyś?

Jak jest dziś?

Jak chcę, aby było w przyszłości?

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie”. Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?” W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszy-ciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”.

(J 14, 21-26)

kl. Grzegorz Liput