1. Powołanie jest Bożym darem. Pan Bóg powołuje człowieka, a powołany odpowiada na to wezwanie.

„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”.

(J 15, 16)

„I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron”.

(Hbr 5, 4)

„I wstąpił na górę, i wezwał tych, których sam chciał …”.

(Mk 3,13)

  1. Bóg powołuje, ale człowiek musi rozpoznać powołanie.
    Rozeznanie jest fundamentalne, ono dewcyduje o całym życiu. Jeżeli prawidłowo rozpoznam, to moje serce wypełni pokój i radość, jeżeli błędnie, to doświadczę smutku i rozczarowania.
  1. Rozeznanie powołania dokonuje się najbardziej w ciszy i podczas modlitwy.
    W głębi serca Chrystus udziela odpowiedzi.
  2. Pan Jezus powołuje na różne sposoby. Nie ma jednego modelu powołania.
    Ilu powołanych, tyle różnych dróg powołania. Każdy kapłan opowiada inną historię powołania.
  1. W rozeznaniu powołania pomaga szczere, głębokie spojrzenie na historię swojego życia, od dzieciństwa aż po teraźniejszość.
    1. Trzeba wejść do swojego serca: do myśli, skłonności, wydarzeń, by zobaczyć, co się we mnie działo. Pytaj siebie: Czy miałem myśli, pragnienia odnośnie do powołania kapłańskiego? Czy się nad tym zastanawiałem?  Czy sprawa powołania mnie dotykała?
      Czy ta rzeczywistość była obecna w moim życiu?
      Chciej swoje życie pod tym kątem zobaczyć, czy Pan Jezus delikatnie nie mówił do mnie, czy mnie nie wołał?
      Przez moje myśli, dobre pragnienia, skłonności Bóg się do mnie zwraca.
    2. Zobacz swoje życie religijne: czy Bóg był obecny w moim życiu, czy Jego sprawy mnie interesowały?
    3. Przypomnij sobie opinie, słowa, sugestie innych. Czy inni ludzie nie wskazywali na możliwość powołania w moim sercu poprzez ‘przypadkowe’ wypowiedzi, które zapamiętałeś.
  2. Bardzo ważne jest także to, co obecnie jest we mnie. Jakie są pragnienia mojego serca dzisiaj? Czego ja pragnę teraz?
  3. Jeżeli myślisz o służeniu Panu, to chociaż masz pewne wątpliwości, pytania, nie bój się zaufać Chrystusowi. Nie odchodź, jak bogaty młodzieniec z Ewangelii.
  4. Pan Jezus, który powołuje równocześnie uzdalnia i udoskonala. On nie powołuje ludzi doskonałych, ale słabych, których czyni apostołami.
  5. Św. Jan Paweł II powiedział, że najpiękniejszą drogą życia jest właśnie powołanie kapłańskie, zatem, „Nie lękaj się!”, ale zechciej odpowiedzieć jak prorok: „oto jestem, Panie.”

ks. Jerzy Pytraczyk, Ojciec duchowny WSD AK